AŞITLARI SÜREBİLECEK KAMU GÖREVLİLERİNİN
BELİRLENMESİNE İLİŞKİN
ESAS VE USULLER
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Esas ve Usullerin amacı, 5/1/1961 tarihli ve 237 sayılı Taşıt Kanununa tabi olan kurumlarda kadrolu şoför veya görevli personel haricinde taşıtları sürebilecek kamu görevlilerinin belirlenmesine ilişkin esas ve usulleri tespit etmektir.
Tanımlar
MADDE 4 – (1) Bu Esas ve Usullerde geçen;
a) Kamu görevlisi: Kanuna istinaden emir ve zatlarına, makam hizmetlerine veya görevin ifası için kendisine taşıt tahsis edilen kamu görevlilerini,
b) Kanun: 5/1/1961 tarih ve 237 sayılı Taşıt Kanununu,
c) Kurum: Kanunun 1 inci maddesinde belirtilen bütün daire, teşekkül ve müesseseleri,
ç) Taşıt: Kanun kapsamına giren, kurumun mülkiyetinde veya hizmet alımı suretiyle edinilmiş olan motorlu ve motorsuz bütün ulaştırma araçlarını,
ifade eder.
Genel Esaslar
MADDE 5 – (1) Taşıtların kamu görevlilerince sürülebilmesinin genel esasları şunlardır:
a) Kamu görevlisi, toplantı, keşif, sağlık hizmetleri, tahsilat, tebligat, arazide yürütülecek hizmet ve benzeri bir görev için görevlendirilmiş olmalıdır.
b) Bu görevlendirmede taşıt kullanımı zorunlu olmalıdır.
c) Kamu görevlisi, taşıtı sürmeyi kabul etmiş olmalıdır.
ç) Kamu görevlisi gerekli ve geçerli sürücü belgesine sahip bulunmalıdır.
Diğer hükümler
MADDE 8 – (1) Taşıtları sürebilecek kamu görevlilerinin taşıtları bizzat kullanması ile ilgili olarak;
a) Taşıtın hangi makamın izni ile,
b) Kim tarafından,
c) Hangi görevlerde,
ç) Hangi tarihte ve ne kadar süreyle,
d) Nerede,
e) Nasıl kullanılacağı,
f) Bunlara ilişkin kayıtlar ile benzeri iç düzenlemeler
kurumlar tarafından belirlenir.
